Gebiedsinformatie Zillertal
Het Zillertal is het grootste zijdal van de Inn. Het dal is ruim en groots en 45 km lang. Het eerste en wijdste deel
- 32 km tot en met Mayrhofen - is het dichtstbevolkt, en heeft de Ziller een hoogteverschil van slechts 100 m. De bodem
bestaat uit weidegronden. De hellingen lopen langzaam op, met aan de voet stroken donker dennenbos, die
overgaan in steilere hellingen met lichtgroene alpenweiden. Dit geheel is bezaaid met bruinhouten boerderijen en almhutten.
De hogere delen zijn weer bebost, en gaan bij de toppen over in witte sneeuwpieken van boven de 3.000 m. Aan het eind
vertakt het dal zich weer in schilderachtige zijdalen, van weiden met steile beboste wanden, die eindigen in de eeuwige
sneeuw: de Zillertaler Gründe.
Aan de zuidzijde bevinden zich de Zillertaler Alpen. Er zijn twee takken: de Zillertaler Hauptkamm die de grens vormt
tussen Oostenrijk en Italië, waarvan de Hochfeiler met 3.520 m het hoogste punt vormt; en de Tuxer Hauptkamm, die
van Mayrhofen naar de Brennerpas loopt met de Olperer (3.476 m). Deze massieven bestaan in de kern uit gneis, en worden
bedekt met grote gletsjers, die hier 'kees' heten. De noordelijke vooralpen van de hoofdkam (o.a. Tuxertal en Gerlostal)
bestaan daarentegen uit sterk geërodeerde leisteen, hebben een vruchtbare bodem en zijn rijk aan mineralen. Een
bekende vindplaats van granaat bijvoorbeeld bevindt zich bij de Berlinerhütte.
Het gebied heeft vele hutten die alle bewirtschaftet zijn; de onderlinge afstanden zijn niet overmatig groot.
Het gebied wordt 's zomers druk bezocht, dus liever niet op zaterdagen van hut wisselen. Voor een huttentrektocht
vormen de Zillertaler Alpen beslist geen eenvoudig gebied. Een goede uitrusting en uithoudingsvermogen zijn
noodzakelijk, terwijl het beschikken over enige bergervaring op zijn minst wenselijk is.
Het Zillertal wordt ontsloten door een stoomtreintje, dat regelmatig een lange rookpluim door het dal trekt. Aan het einde
is een groot stuwmeer gemaakt, het Schlegeisspeicher. Mayrhofen is een goede uitvalsbasis voor veel bergtochten, hier komen
de belangrijkste bovenlopen van de Ziller samen. Via deze 'Inneren Gründe' bereik je de alpiene wereld. Vanuit Zell
am Ziller bij de monding van de Gerlosbach kan je makkelijk naar de Gerlosplatte en de Oberpinzgau.
Het Tuxertal is het meest toeristisch, hier kan
je het hele jaar door skiën.
Verdere informatie 
Kaarten van het gebied:
-
Mayrhofen, Tuxer Tal - Zillergrund, Kompass wanderkarte nr. 037, schaal
1:25.000. Hier zit tevens een boekje bij met beschrijvingen van wandeltochten
-
Alpenvereinskarten, schaal 1:25.000. Zillertaler Alpen, 35/1, 35/2, 35/3.
-
Zillertal, Tuxer Alpen, Jenbach-Schwaz, Freytag & Berndt wanderkarte
nr. 151, schaal 1:50.000. Nr. 152 van deze serie geeft de Zillertaler Alpen
weer.
Gidsen en beschrijvingen:
-
Alpenvereinsführer Zillertaler Alpen, Rother Bergverlag. Zeer gedetailleerd.
-
Zillertaler Wanderführer, Walter Klier, Rother Bergverlag 2002.
-
Berliner Höhenweg in zes dagen, Loek Hofstede, artikel in NKBV Hoogtelijn, februari 2003.
-
Tirol - Voralberg, met o.a. het Zillertal, reisgids ANWB
-
Zillertal, Kompass wanderbuch, uitgave 1994 met wandeltochten, plaatsbeschrijvingen
en hutten
-
De Zillertaler Alpen, Berliner Höhenweg en Drie-Länder-Weg door
Robert Eckhart in Op Pad, februari 1995
-
Unterwegs am Berliner Höhenweg, blad Deutsche Alpenverein
Tochtenwiki op internet:
- Uitgebreide beschrijving Huttentrektocht Berline Höhenweg bij de NKBV. Deze versie van de trektocht begint bij het TuxerJoch haus
-
De route van de Berliner Höhenweg op Tirol.at begint in Finkenberg, vlak bij Mayrhofen, zie
www.tirol.at.
|
