Ligging van het park

Klik er op voor de gedetailleerde kaart (172 kB)

Dierenparadijs
Er leven naar schatting 6.000 gemzen in het gebied. Ze zijn net een slag kleiner, en leven in dezelfde biotoop. Ze zijn schuwer dan de steenbokken. Deze behendige klimmers kunnen enorme sprongen maken, tot 4 m hoog of 6 m ver. 's Zomers zitten ze op de hoogste weiden, 's winters dalen ze af tot in de bossen. Een probleem met de grote zoogdieren is dat ze geen natuurlijke vijand meer hebben, waardoor overbevolking dreigt. Er wordt al jaren gediscussieerd over selectief jagen of invoeren van de Lynx.

Oer-geiten
Het bekendst is het gebied van de steenbokken. Zij kwamen vroeger veel meer voor in de Alpen, maar werden door de jacht sinds de 18e eeuw met uitsterven bedreigd. Toen ze koninklijke bescherming kregen waren er nog maar een honderdtal over. Aanvankelijk groeide de populatie weer, maar in de Tweede Wereldoorlog kregen ze weer een gevoelige knauw. In 1945 was de situatie nog heel slecht: er waren nog maar 419 steenbokken overgebleven. Dankzij een goed beheer is de populatie sterk gegroeid. Nu leven er ongeveer 4.000 van deze forse 'oergeiten'. Ze kunnen circa 150 cm lang en tot 100 cm schouderhoogte uitgroeien, en hebben vervaarlijke horens. Zij leven in kudden, meestal in rotsachtige gebieden boven de boomgrens. In de zomer leven de vrouwelijke dieren met hun jongen apart van de mannetjes. In de winter leven ze juist samen. Sinds ze niet meer zo bejaagd worden zijn ze zelfs tamelijk tam geworden en kunnen ze goed geobserveerd worden. Je kan ze vaak tot op enkele meters afstand benaderen.

Klik op de foto voor een panoramafoto van steenbokken

Alpenmarmot
De grootste groep grote zoogdieren zijn de Alpenmarmotten met 10.000 stuks.In rustige, groene dalen met veel rotsblokken kan je hem vrij makkelijk observeren. Dit grappige dier is zo groot als een flinke kat. Hij is overdags actief en houdt van zonlicht. Zijn alarmsignaal is een hoge, schrille schreeuw, waarna hij snel weer in zijn hol onder een rotsblok duikt. Hij leeft boven de 1.800 m, heeft een zomer- en winterverblijf en eet veel planten om 's winters voldoende vet te hebben. Hij is wreed bejaagd, en valt na zijn winterslaap ook ten prooi aan roofdieren. In de Alpen is het een algemeen voorkomend dier, dat de laatste jaren weer in aantal toeneemt.

Flora
In het park en nabije omgeving vindt men ongeveer 1.500 plantesoorten. Veel bekende alpenbloemen, als edelweiss en ranonkels, maar ook zeldzame soorten zoals het linneausklokje, de gentiaan, zwarte vanilleorchis, primula's, alpenmargrieten en campanula. Een aardige indruk van de soortenrijkdom biedt het in 1955 gestichte Gardino Alpo 'Paradisia' bij Valnontey.
De bossen bestaan voornamelijk uit dennen.

Parkregels en voorzieningen
De toegang is gratis. Behalve de standaardregels zoals op de paden blijven, geen vernielingen aan planten aanbrengen, geen dieren storen en geen afval achterlaten, geldt nog dat er binnen het park niet gekampeerd mag worden. Wel zijn er genoeg kampings in alle belangrijke dalen. Er zijn 12 berghutten en 15 stenen bivaks, variërend van hutten tot hotels.