Ervaringen op de Brenta 2 (hutten)
Overgenomen van een Prikbord-bericht van Hielke op de NKBV-site.

Reserveren
De hutten zijn vaak behoorlijk vol (met Italianen) die de Bochette Weg doen. Van te voren moet je elke hut reserveren. Dat gaat als volgt: De eerste hut bel je op vanuit het dal. Elke eerstvolgende hut kun je telefonisch reserveren vanuit de hut waar je zit. In elke hut is een telefooncelletje en de nummers van de hutten hangen daar aan de muur. Het leverde op deze manier vorig jaar geen enkel probleem op. Dit jaar ging het iets anders: we hebben Rif Alimonta 1 avond van te voren gereserveerd en dat was te laat. In de Rif Brentei was wel meer dan genoeg slaapruimte.
Refugio Alimonta
Dit is een particuliere hut en ligt centraal en strategisch. Als Hollander ben je dan misschien geneigd om te denken: Daar zullen ze dan wel een slaatje uit slaan, maw het eten zal weinig en niet te vreten zijn, het is duur en je ligt met zijn tienen in een driepersoons bed. Nou dat is allemaal niet waar, het is een geweldige hut!!! Rifugio Alimonta is nauwlijks duurder dan een CAI-hut, ze hebben bedden met 1 persoon per matras en het eten is ook niet duurder maar ze kunnen wel ontzettend lekker koken. Als je denkt dat je nog wat ruimte hebt in je maag, bestel dan maar eens een 'omelet Rafaele' (zo heet volgens mij de kokkin/waardin). Dan krijg je een opgerolde omelet met daarin een plak ham met spinazi en ricotta.
Rif Agostini:
Deze hut is helemaal verbouwd (in een op bergvriend van enkele jaren geleden stond geschreven dat je buiten in legertenten moest slapen). Het eten is zeer goed en de mensen zijn erg aardig. Aanrader: Speckknodelsuppe en tagliatelle verde met bolognesesaus.
Rif XII Apostoli:
Saaie hut waar niks te beleven valt, iedereen loopt van de Agostinihut door naar de Brenteihut of naar Pinzolo/Madonna. Ze verkopen zeer smerige lauwe koffie uit een thermoskan en vieze droge fabrieksgebak, bah!