Lake District National Park
Het Lake District is in 1951 als National Park aangewezen. De grootste
grondeigenaar is de National Trust, te vergelijken met onze Natuurmonumenten.
Deze heeft al vanaf begin deze eeuw veel grondgebied verworven, en bezit
nu een kwart van het gebied inclusief hoge rotsmassieven, meren en landerijen.
Het is één van de tien nationale parken van Engeland en Wales,
tevens de grootste: een gebied van 2.243 km2 met spectaculaire berg- en
merenlandschappen.
In het Nationaal Park Lake District zijn veel meren, maar alleen het Bassenthwaite Lake wordt een Meer (Lake)
genoemd, de anderen worden Tarne = bergmeer, water of Mere = vennen genoemd. Er zijn 21 grote meren in het Lake
District, de grootste is Windermere en de diepste is Wastwater.
De bergen in het Nationaal Park Lake District in Engeland worden vaak “fells” genoemd. De vier hoogste bergen in
het Lake District zijn de: Scafell Pike, de Sca Fell, de Helvellyn en de Skiddaw. De Skafell Pike is met 978 meter
de hoogste berg van Engeland en ligt in de Zuidelijke Fells.
Overzichtskaart
De gestippelde lijn is de grens van het Nationaal Park
Voor de routekaart klik op de rode rechthoek
Naast veel grond beheert het Nationaal Park o.a. ook het Coniston Boating Centre en een camping in Silecroft.
In het bezoekerscentrum in Brockhole is veel te zien over
allerlei aspecten van het Lake District, het trekt jaarlijks honderd duizenden bezoekers.
Van hieruit worden ook veel activiteiten georganiseerd zoals dagtrips en
wandelen met een gids. Daarnaast zijn er nog een hoofdkantoor en 10 informatiecentra.
Het Nationale park is sinds 2017 erkend door Unesco als Werelderfgoed.
Meer informatie op Lake District National Park.
|
