|
|
Huttentrektocht door de Karwendel
[ Natuurpark |
Klimmen & wandelen |
Tocht in 't kort |
GPS-tracks |
Google Earth ]
Een pittige trektocht van Seefeld (Oostenrijk) naar Mittenwald (Duitsland), waarbij we langs en over drie bergruggen in het Karwendel lopen.
Het Karwendelgebergte bestaat uit Dolomiet, steile bergen met blinkend witte kammen en groene dalen. De route staat deels bekend als de
'Freiungen Höhenweg' die hele stukken de bergkam volgt, en deels als de 'Adlerweg' die in Innsbruck begint en dan de drie keer een bergrug
oversteekt naar het volgende dal.
Natuurpark
Het gebergte, met een oppervlakte van ongeveer 900 km², ligt grotendeels in de Oostenrijkse deelstaat Tirol. Een kleiner deel ligt in
de Duitse deelstaat Beieren. Het begrip Karwendel wordt toegepast voor het gehele gebergte tussen de Isar in het noorden en het noordwesten,
de Inn in het zuiden en de Achensee in het oosten. Zowel het Tiroler als het Beierse deel van het Karwendelgebergte is een beschermd
natuurgebied. Het Tiroler deel, het Alpenpark Karwendel, beslaat een oppervlakte van 730 km² en is daarmee het grootste beschermde
natuurgebied van Oostenrijk. Het direct daaraan grenzende Beierse natuurgebied Karwendel und Karwendelvorgebirge beslaat nog eens 190 km².
In beide gebieden is het met name verboden te kamperen en om vuren te ontsteken.
Klimmen en wandelen in het gebied
Slechts weinig bergtoppen in het gebied zijn door goede wegen ontsloten. Beklimming van de meeste andere bergtoppen vereist echter geen
grote klimtechnische ervaring, indien de toppen vanuit het zuiden worden beklommen. Een goede conditie is wel vereist, omdat de gang naar
de toppen zwaar is, mede omdat het gesteente in het gebied erg broos is.
Door de steile wanden in het Karwendel zijn er maar twee noord-zuidovergangen in de hoofdketen van het Karwendel, één bij de Lamsenjochhütte
en één bij het Karwendelhaus. Beide zijn tevens geen gemakkelijke overgangen en met regelmaat hangen er staalkabels.
De paden in de dalen zijn meestal brede onverharde wegen, die makkelijk begaanbaar zijn en waarover enkel bestemmingsverkeer voor de almen
of de hutten loopt. Zodra men echter hogergelegen paden gaat kiezen, wordt men snel geconfronteerd met smalle paden langs steile afgronden.
Voor sommige paden is ervaring gewenst. Ook kan men zich door de hoogteverschillen makkelijk vergissen in de duur van een gekozen route.
Een goede planning vooraf is dus van belang.
Bron en meer informatie:
Wikipedia.
De tocht in het kort
De tocht werd georganiseerd door de NKBV (augustus 2015). We beginnen in Seefeld (1.348 m), een drukke toeristische plaats, en bekend van de
Olympische winterspelen in 1964 en 1976. Vanuit Seefeld en het nabij gelegen Schanitz heb ik drie mooie dagtochten gemaakt om in te lopen.
Op de eerste dag van de trektocht nemen we de tandradbaan en de gondel naar het Seefelder Joch (2.064 m). We lopen langs de bergkam en
klimmen omhoog naar de Reithersptitze (2.374 m). Vanaf de top zien we de Nördlingerhütte (2.238 m) al liggen.
Op de tweede dag volgen we de 'Freiungen-Höhenweg"naar het oosten, met mooi zicht op het Inndal. We blijven grotendeels op dezelfde hoogte
en klauteren stukken met hulp van staalkabels, naar de Kuhlochscharte (2.225 m). Vanaf de pas dalen we af naar het Solsteinhaus (1.805 m).
Op de derde dag gaan we eerst omlaag naar het Jägerwaldl (1.456 m) en via de 'Gipfelstürmerweg' weer omhoog naar 1.900 m, vanwaar je het
hele dal kan overzien. Het pad gaat langs de wand van de Hippenspitze, en daalt via een 'Karmin', en dan een vermoeiende klim omhoog door puin
en gruis naar het Frau Hitt Sattel (2.200 m). Hier zitten wat steile stukjes in (Geschwindelfreiheit en trittsicherheit vereist). Tot slot omlaag
naar de Höttinger Alm (1.487 m).
Op dag 4 lopen we via een pad in de schaduw van het bos omhoog naar berghotel Seegrube (1.900 m). Daarna komt een steile klim naar het Hafelekarhaus, een tochtgenoot was de vorige dag bij de puinbeklimming zo vermoeid dat hij het alternatief (de kabelbaan) benut. Dan volgt een
prachtig stuk met uitizht over het Inndal, via de 'Goetheweg' over de graat naar het Gleiersjöchl (2.260 m). Daar dalen we af naar de Pfeishütte
(1.922 m).
Het vijfde traject is relatief kort. Daarom doen we vanaf het Stempel Joch (2.215 m) als extraatje eerst een beklimming van de Stempeljoch
Spitze (2.529 m). We volgen daarna de 'Wilde Bande Steig' richting Lafatcherjoch (2.085 m) en tenslotte af te dalen naar het Hallerangerhaus (1.768).
Dan blijkt de zool van mijn rechterbergschoen los te laten. Daarmee kan ik het zware traject van de volgende dag niet lopen, zodat ik besluit om alleen via het Isardal naar Schanitz in het hoofddal af te dalen. We spreken af elkaar de zevende dag weer in Mittenwald te zien.
De zesde dag dalen we eerst samen af naar de Kasten Alm (1.200 m). De groep gaat dan weer 1.400 m door Geröll (steentjes) omhoog via het
'Westliches Birkkar' (2.300 m) met sneeuwvelden. Dan een leukere klimtocht langs kabels steil omhoog naar het Schlauchkarsattel (2.635 m), waar
ook een noodbivak hutje is. Hier boven ligt de hoogste top van de Karwendel, de Birkkarspitze (2.749 m) die voor de onvermoeibaren als extra
beklommen kan worden (45 minuten). Vanaf de pas gaat het weer omlaag naar het Karwendelhaus (1.765 m), waarbij (bij goede weersomstandigheden)
het doorglijden door het Geröll juist weer een voordeel is.
Dag 7 gaat grotendeels over goed bewandelbare paden en wegen maar overbrugt weel een flinke afstand. We volgen de 'Gjadsteig' tot Bäralpl
(1.819 m) op de grens van Duitsland en Oostenrijk. Vervolgens een pad omlaag naar Bärnfall, en verder naar de Krinner-Koflerhütte (1.407 m).
Tenslotte een lange, wat eentonige weg naar Mittenwald, waar de groep door mij welkom geheten wordt bij het Gasthof Post.
GPS-tracks in routekaarten
Dit is de eerste tocht op deze webplek waarvan de gelopen route helemaal via de gps-tracks in Google Earth is weergegeven (met dank aan Edwin
Pijper). Er is een 'Google Earth kaart' van de totale route, en er zijn 'kaarten' van de gelopen route per dag. Je kan de route van de hele
trektocht bekijken via de totale route kaart, en de gelopen route per dag, door steeds op de route
van de volgende dag te klikken.
Er zijn 20 panoramafoto's bekijken. Tijdens het bladeren door de panoramafoto's wordt per
dag begonnen met een 'kaart' van de gelopen route, daarna volgen de panoramafoto's van de betreffende dag.
Uiteraard is er ook een loopschema met de minimaal benodigde looptijden en de
hutten waar de tocht gebruik van maakt. Bij het overzicht van de hutten wordt ook een waardering per hut gegeven.
Bekijk het via Google Earth
Je kan ook dit gebied prachtig via Google Earth bekijken. Maak bijvoorbeeld een rondvlucht boven:
- Kleiner Solstein (2.637 m), een top net ten zuiden van de gelopen route (dag 3), vanwaar het Inndal te zien is.
- Lariderer Spitze (2.583 m), een top ten oosten van de gelopen route (dag 6), waar de steile noordelijke hellingen zijn.
Links over het Karwendel
|
Thuispagina
> Tochten per gebied
> Karwendel
Copyright © Jaap van der Veen
|
Disclaimer | Reageren
|
|
