|
|
NKBV Gletsjertocht Haute Route 2010
Te voet van Mont Blanc naar Matterhorn
Verslag: Bastian Jansen
De NKBV organiseert elke zomer talrijke alpiene tochten naar alle uithoeken van de Alpen. Aspirant alpinisten gaan op zoek naar mooie uitzichten en klimervaring, al moet het weer natuurlijk wel mee zitten.
De Haute Route 2010 was zo'n tocht waarbij de deelnemers elke dag in de brandende zon konden genieten van de mooiste terrassen van de Alpen, terugkijkend op mooie beklimmingen. Later in het seizoen zouden
we merken dat wij daarmee al het mooie weer voor 2010 opgebruikt hadden.
De start van onze Haute Route is exemplarisch. In het mooie Le Tour treffen wij tochtleiders Ger Westerbeek en Ewout Heuker rond borreltijd in de zon, met een biertje voor de Club Alpin. 's Avonds staat de
WK-voetbal halve finale Nederland - Uruguay nog op het programma en wacht ons een tocht naar het dal. Nederland wint; zijn wij daar echt blij mee?
De bergen in. De rugzakken beladen met borrelnootjes die we op verzoek van Ger meezeulen voor het dagelijkse Happy Hour. Dag 1 staat verder in het teken van gletsjeroefeningen, aangezien de Haute Route enkele
passages met zich mee brengt die ervaring vereisen. Kortom, lekker spelen in de natte sneeuw met pikkel en ijsboor. De borrel vindt plaats in de kwalitatief magere Albert 1 hut.
Op dag 2 moet 'tochtleider in opleiding' Ewout zich bewijzen. Hoewel je hem de pis niet lauw maakt is het juiste pasje vinden naar het Plateau du Trient nog niet zo eenvoudig. Ewout leidt ons een steil sneeuwveld
en nog steilere rotsgraat over: prachtig klimwerk. Eenmaal veilig beneden aangekomen wijst Ger ons de juiste pas. Ach, dit was veel leuker. Nu is er nog weinig tijd om de nabij gelegen Aiguille du Tour te beklimmen.
De helft van de groep onderneemt een snelle poging en klimt gezwind over prachtig graniet naar de top.
Neem een kijkje via Google Earth naar de Aiguille du Tour.
Daarna een lang eind lopen over het gloeiend hete sneeuwplateau naar Cabane du Trient; met een biertje van de tap kijken we uit over de passen en toppen waar we zojuist op stonden.
We zijn in Zwitserland, en dalen af naar Champex. Daar nemen we de bus naar Bourg-Saint-Pierre, waar ons een heerlijke herberg wacht met douche en TV. Handig om de troostfinale van het WK te bekijken. Dag 4 is
een stevige tippel omhoog naar de stille hut Valsorey, onder de Grand Combin. Op elke andere dag dan deze was de rust in dit paradijselijke oord aanstekelijk geweest. Dit is echter de avond van de WK finale en
juist vandaag staat Nederland in die finale. De huttenwaardin biedt uitkomst met haar laptop en een verbazingwekkend goede internetverbinding. In ruil voor vele blikken bier beleven we de finale via overbelaste
en regelmatig stilstaande lifestream.
De WK-kater is de volgende dag snel verdwenen door een magistrale zonsopgang met uitzicht op het Mont Blanc massief en de Gran Paradiso. We beklimmen de Combin de Valsorey, één van de technisch lastigste beklimmingen
van de tocht; steile sneeuwvelden, natte rotsen, mist en weinig slaap maken dit tot een pittige ochtend. Als we afdalen naar de gletsjer breekt de zon door en wandelen we over de slingerende sneeuwmassa naar de
splinternieuwe Cabane de Panosièrre. De uitzichten op de Grand Combin vanaf het zonneterras zijn fantastisch, de omgeving is uitgestorven en ruig. Misschien volgend jaar terug om de hoofdtop te bedwingen?
Dag 6, rugzakverplaatsingsdag naar Cabane de Chanrion. Natuur, stuwmeren, lange paden, blij dat we er zijn. In een meertje zwemmen we zweet weg en ondergoed schoon. De finale van de Haute Route gaat morgen beginnen
en dat blijkt uit de drukte in de middelmatige hut. De vierdaagse tocht naar Zermatt trekt grote groepen.
Gelukkig gaan die groepen over de makkelijke pas. Wij nemen de Glacier de la Serpentine met achtereenvolgens rotsvelden, riviertjes, puinbak, morene, apere gletsjer, nog een morene en dan een slingertocht door
gletsjerbreuken en langs ijsmuren. Wat een afwisseling! Eenmaal daar voorbij, tijdens de pauze, blijkt hoe nauwgezet men dit soort tochten voorbereidt. Ger praat over ijsvallen en prompt stort vlak onder ons een
massa ijs naar beneden. Allemaal geregeld door de NKBV.
Hierna het hoogste punt van de tocht: de Pigne d'Arolla, een sneeuwbult midden in de Walliser Alpen met fantastisch uitzicht over beroemde toppen. En het wordt nog beter. Na een glibberige afdaling arriveren wij
in de winnaar van het huttenklassement, de Cabane des Vignettes. Avondeten met gegrilde groenten, ontbijt met pannenkoeken, een huttenwaard die een gezellig praatje maakt en overduidelijk van lekker eten houdt
en dat op een plek die voor een steenbok nog lastig te bereiken zou zijn, kan het nog mooier?
Jazeker en wel de volgende dag. Een rustige dag met meanderende gletsjers en een stevige klim naar de hut waar wij al jaren van droomden: de Cabane de Bertol. Steenbokken blijven thuis, de kale rotspunt waar deze
hut op is gebouwd is slechts bereikbaar voor adelaars. Nou, vooruit, er zijn ladders voor alpinisten. En we hebben geluk, de hemel is staalblauw, de Matterhorn en Dent Blanche glimmen in de verte en het terras is
de mooiste plek van de wereld.
Tenminste, als je de stank van het sanitair weet te negeren. De waterleiding van hut is getroffen door een steenlawine, er is geen water voor de wc, geen water om te wassen en nauwelijks om te koken. Ondanks
het prachtterras scoort de hut daarom niet hoog in het huttenklassement.
Maar ach, we zijn bijna in de bewoonde wereld. Op weg naar de Schönbielhut, de laatste voor Zermatt, worden de uitzichten op de Matterhorn steeds mooier. We verlaten na 8 dagen voor het laatst de gletsjer en worden
vervolgens getrakteerd op een gigantische puinbak. Daar moeten die Zwitsers toch eens wat aan doen: gletsjer weg, dan ook die puinbak meenemen. Zo is het erg vermoeiend om in de hut te komen, al verdienen we ons
Alpenbiertje daarmee dubbel en dwars. Een ferme toost op de prachtige tocht is op zijn plaats. Hadden we al gezegd dat het mooi weer was?
Ga desgewenst door naar het routeschema.
|
Thuispagina
> Tochten per gebied
> Chamonix-Zermatt
> Reisverslag
Copyright © Jaap van der Veen
|
Disclaimer | Reageren
|
|
|
